Na początku chciałabym przypomnieć, że po kilku lekcjach z danego tematu udostępniam wszystkie te tematy w jednym pliku pdf. Dlatego np. dziś zajmiemy się odmianą czasowników regularnych I grupy (=czas teraźniejszy). Jeden dokument pojawi się, gdy omówimy też odmianę czasowników nieregularnych, a drugi, gdy omówimy tryby i czasy.
Czasowniki regularne I grupy
Bezokolicznik czasowników I grupy ma końcówkę -er [e]. Czasowniki I grupy w czasie teraźniejszym trybu oznajmującego mają następujące końcówki: -e [ø], -es [ø], -e [ø], -ons [ą], -ez [e], -ent [ø].
Uwaga #1: W liczbie mnogiej pomiędzy zaimkiem a czasownikiem rozpoczynającym się na samogłoskę lub nieme h w wymowie dodajemy [z].
Uwaga #2: Jeżeli temat czasownika kończy się na 'g', pierwsza osoba liczby mnogiej ma końcówkę 'eons', np. manger (jeść) - nous mangeons.
Uwaga #3: Jeżeli temat czasownika kończy się na 'c', pierwsza osoba liczby mnogiej ma końcówkę 'çons', np. pincer (szczypać, zacisnąć) - nous pinçons.
Wyjaśnienie #1: Uwagi #2 i #3 nie trzeba uczyć się na pamięć, wystarczy zwracać uwagę na fonetykę. Znamy zasady, więc widzimy, że w przypadku 'g' czytamy '[ż]' w bezokoliczniku. Gdybyśmy chcieli dodać w pierwszej osobie liczby mnogiej tylko 'ons', czytalibyśmy [mągą] zamiast [mążą]. Właśnie dlatego potrzebne jest to 'e' przed 'ons' - byśmy czytali [mążą].
Uwaga #4: W przypadku czasowników zakończonych na 'eter' i 'eler' podwajamy 't' i 'l' w liczbie pojedynczej oraz w trzeciej osobie liczby mnogiej, czyli, jak łatwo zauważyć, gdy nie wymawiamy końcówek [ø]. Np. jeter (rzucać) - ils jettent.
Uwaga#5: W przypadku czasownika 'acheter' oraz czasowników, których druga sylaba od końca zawiera 'e' zamknięte, to 'e' zamknięte zamieniamy na 'e' otwarte w osobach, w których nie wymawiamy końcówek. Np. préférer (woleć) - tu préfères.
Czasowniki regularne I grupy
Bezokolicznik czasowników I grupy ma końcówkę -er [e]. Czasowniki I grupy w czasie teraźniejszym trybu oznajmującego mają następujące końcówki: -e [ø], -es [ø], -e [ø], -ons [ą], -ez [e], -ent [ø].
PARLER - mówić
1. Je parle 2. Tu parles 3. Il/Elle parle | 1. Nous parlons 2. Vous parlez 3. Ils/Elles parlent |
Uwaga #1: W liczbie mnogiej pomiędzy zaimkiem a czasownikiem rozpoczynającym się na samogłoskę lub nieme h w wymowie dodajemy [z].
Uwaga #2: Jeżeli temat czasownika kończy się na 'g', pierwsza osoba liczby mnogiej ma końcówkę 'eons', np. manger (jeść) - nous mangeons.
Uwaga #3: Jeżeli temat czasownika kończy się na 'c', pierwsza osoba liczby mnogiej ma końcówkę 'çons', np. pincer (szczypać, zacisnąć) - nous pinçons.
Wyjaśnienie #1: Uwagi #2 i #3 nie trzeba uczyć się na pamięć, wystarczy zwracać uwagę na fonetykę. Znamy zasady, więc widzimy, że w przypadku 'g' czytamy '[ż]' w bezokoliczniku. Gdybyśmy chcieli dodać w pierwszej osobie liczby mnogiej tylko 'ons', czytalibyśmy [mągą] zamiast [mążą]. Właśnie dlatego potrzebne jest to 'e' przed 'ons' - byśmy czytali [mążą].
Uwaga #4: W przypadku czasowników zakończonych na 'eter' i 'eler' podwajamy 't' i 'l' w liczbie pojedynczej oraz w trzeciej osobie liczby mnogiej, czyli, jak łatwo zauważyć, gdy nie wymawiamy końcówek [ø]. Np. jeter (rzucać) - ils jettent.
Uwaga#5: W przypadku czasownika 'acheter' oraz czasowników, których druga sylaba od końca zawiera 'e' zamknięte, to 'e' zamknięte zamieniamy na 'e' otwarte w osobach, w których nie wymawiamy końcówek. Np. préférer (woleć) - tu préfères.